0160 | ไม่บอกรัก… แต่รักมาก

ก็พยายาม พยายามอยู่ทุกๆ วัน ให้เรานั้นได้ใกล้ ก็พยายาม พยายามจะสบสายตา ให้เธอมารู้ใจ

และทุกๆ ครั้งใจก็สั่นไหว กลัวเธอไม่คิดอะไร ต่อให้รักยิ่งใหญ่สักเท่าไร ต้องย่อให้เล็กเวลาที่อยู่ใกล้เธอ

ไม่บอกรัก ความจริงคือมันรักมาก ไม่ส่งยิ้ม ความจริงในใจยังเขินอาย
แต่อย่างน้อยได้เดินข้างเธอ และทำทุกอย่าง ที่มีความหมาย ว่าฉันรักเธอ

ก็พอรู้ตัว ว่าดีไม่พอที่จะมั่นใจ ว่าเธอจะรักกัน ก็พอรู้ตัว ว่าฉันรักเธออยู่ทุกวัน รักเกินคำอธิบาย

และทุกๆ ครั้งใจก็สั่นไหว กลัวเธอไม่คิดอะไร ต่อให้รักยิ่งใหญ่สักเท่าไร ต้องย่อให้เล็กเวลาที่อยู่ใกล้เธอ

ไม่บอกรัก ความจริงคือมันรักมาก ไม่ส่งยิ้ม ความจริงในใจยังเขินอาย
แต่อย่างน้อยได้เดินข้างเธอ และทำทุกอย่าง ที่มีความหมาย ว่าฉันรักเธอ
ก็แอบหวังว่าเราจะเป็นเนื้อคู่ ได้แต่ลุ้นให้เธอมองดูก็รู้ใจ
ว่าคนนี้ที่ยืนข้างเธอ เขารักเธอมากแค่ไหน รู้สึกไหมคนดี

ไม่บอกรัก ความจริงคือมันรักมาก ไม่ส่งยิ้ม ความจริงในใจยังเขินอาย
แต่อย่างน้อยได้เดินข้างเธอ และทำทุกอย่าง ที่มีความหมาย ว่าฉันรักเธอ
ก็แอบหวังว่าเราจะเป็นเนื้อคู่ ได้แต่ลุ้นให้เธอมองดูก็รู้ใจ
ว่าคนนี้ที่ยืนข้างเธอ เขารักเธอมากแค่ไหน รู้สึกไหมคนดี

รู้สึกไหมคนดี

Tags: club friday, karaoke, lyrics, เก้า จิรายุ, ไม่บอกรัก แต่รักมาก

0159 | ฟิน… อินโดนีเซีย

วันที่ 2-4 ไปเที่ยวประชุมงานมาที่อินโดนีเซียครับ จาการ์ตา เกาะชวา… และนี่คือประสบการณ์ครับ

• ต้นไม้กลางเมืองเยอะกว่าไทยมาก ฟินฝุดๆ
• สายไฟรกน้อยกว่าไทยเยอะเลย
• รถติดบ้างเหมือนกัน แต่เท่าที่ดูไม่สาหัสขนาดกรุงเมพนะ
• อากาศเหมือนที่บ้าน(นราธิวาส)เลย อาจเพราะระยะทางจากทะเลไม่ไกล บวกกับพิกัดจากเส้นศูนย์สูตรเท่ากับที่บ้านเลย (จาการ์ต้า -6 ส่วนนราธิวาส +6)
• นอกจากอากาศแล้ว บรรยากาศก็เหมือนๆ กับที่บ้านเหมือนกัน 555 แต่เหมือนตอนปี 43 นะ แบบว่ามีตรวจค้นตัวค่อนข้างเยอะ ไรงี้แหละ แต่ยังไม่ถึงขั้นเปิดเบาะตรวจรถมอเตอร์ไซค์นะ
• แทกซี่มีแบ่งเกรดแบ่งชนชั้นด้วย silverbird นี่แทกซี่ไฮโซ (เคยนั่งแทกซี่ราคาสองแสนมั้ยครับ :3) ส่วน bluebird ก็แทกซี่เกรดกลางๆ
• คนอินโดพูดภาษาอังกฤษได้เยอะ(กว่าไทย)พอควร
• โรตีแปลว่าขนมปัง !!! (อย่าสะเออะสั่งโรตีแบบบ้านเราเชียว คุณจะได้ขนมปังอะไรซักอย่างนึงมาแทน)
• ภาษาส่วนมากใกล้เคียงกับภาษามาเลย์แถวบ้าน ได้ยินคำคุ้นๆ หูเยอะพอควร อย่างน้อยๆ ก็เรื่องนับเลข
• ไก่/เนื้อสะเต๊ะอร่อยมาก ไม่รู้เพราะกินที่ร้านชื่อดังราคาแพงรึเปล่า
• อาหารส่วนใหญ่เหมือนจะเน้นรสเค็มไปหน่อย
• ซอสอะไรซักอย่าง อารมณ์เหมือนซอสหวานผสมซีอิ้วดำบ้านเรา อร่อยดี
• เที่ยวฟรีกินฟรีอะไรก็ดี แถมเกือบได้…อีก แค่ขายตัว เอ้ย ทำงานแลกให้เจ้านาย แฮ่กๆ
• #nomyai
• ค่าเงิน… ตัดสามหลักท้ายทิ้ง แล้วคูณสาม…
• ค่าเงิน… ต่างกับบ้านเราไม่มากทั้งกินทั้งเที่ยว…
• เอ่อ ยกเว้นน้ำมันไว้นิดนึง ที่นี่เบนซินแก๊ซโซฮอล (ที่เขียนว่าพรีเมี่ยม) ลิตรละสิบสี่บาท ..  (4500 Rp) ส่วนเบนซิน 95 ลิตรละ 10300 Rp …
• มือถือ คนส่วนใหญ่พกสองเครื่อง BB กับ อีกเครื่อง ไม่ android ก็ ios
• top IM คือ whatsapp / bbm / wechat / line
• ระดับ executive คุยกันนี่ ฟังแล้วปวดหัวมาก… หรือเราพยายามคิดมากไป?
• ฮัลโหลบ้านเค้าคือ halo (กลายเป็นชื่อเกมไปซะงั้น)
• อินเกรสอินโดทักกูจัง ยิง + ปักไปแค่ไม่กี่ที่
• portal ไม่ค่อยแน่นเบยยย ที่ที่น่าจะมี portal (อย่างรูปปั้นปลาร้าน pondok laguna) ก็ดันไม่มี แอบเซ็ง
• สาเหตุเพราะคนที่นี่ไม่ค่อยถ่ายรูปแหละ คนเล่นอินเกรสก็ดูน้อยๆ ยังไงไม่รู้เทียบกับประชากร
• เน็ตที่นี่แย่กว่าไทยพอควร… เค้าบอกว่าตามบ้านเค้าใช้ได้ราวๆ 1mbps ส่วนเน็ตมือถือต่อให้ 3g ก็สัญญาณไม่ค่อยดี ได้ราวๆ ไม่เกิน 1mbps (แบบซิมที่โน่นนะ)
• AIS roaming ไป telkomsel ก็โอเค พอไหว จังหวะอยู่ outdoor ได้ราวๆ 400-500kbps แต่พอ indoor แม่มสัญญาณหายเฉย

Tags: Indonesia